Duy Beni
İki kelime dile döksem aciz lisanımdan
Bağrında yer edermi bir tanesi Bu sitemkar uykudan bir lahza uyan Bak Bu fanı beden neyin nesi Pervane olmuş narına bu gönlüm senin Görür müsün âmâ gözlerimin göremediğini Yılların kötürüm acısını taşıyorken elim Bahsetme hangi dertlerin ruhunu çevrelediğini Ben dağlanmış yaralarımla bir köşede Selâmı okudu güçlü sesiyle horoz Belki nefes alıyordum gönlünden ötede Lakin yaşamıyordum bu da elimdeki son koz Metehan Özdemir |