Bir Sen
Göğsümde uyutuyorum çaresizliğin cesur sancılarını
Her bir sada ağlamaklı yükseliyor semaya Sessiz basıyorum mütebessim birikintilere Onlar da anlıyolar ne kastettiğimi Bir sen anlamıyorsun Perişan ahvalimi dağlar da bilir Her bir kuyu suyunu çeker yolum düştüğünde Muhayyer dir bulutlar ağlama seansında Onlar da biliyorlar hakikati Bir sen bilmiyorsun Emsalsiz bir dimağın emsalsiz neticesi İki adım atsam omuzlarımda hissederim sancısını Hürriyet dahi tahammül edemez fikirlerime O da arzuluyor mefkure mi Bir sen arzulamıyorsun Teslimiyet sancılı hakikat Evradını erlerinden dahi saklıyor Bir kelebekler vakıf olabildi bu sırra Oysa ben bile hududuna ulaştım bu sırrın Bir sen ulaşmıyorsun Metehan Özdemir |