SUSKUNUN İÇİNDE SUSAMIYORUMyüreğimin ince tellerine kuşlar konar, biri söyler, biri dinler, inceden inceye bir radyo çalar, eski bir yüreği döker, tınıda kulağa takılır, bir içimin içindeki kuşlar, bir radyoda ağlayan ağlatan sesler, bir de içimin içinde kaybolan ben, ne vakittir içimi içimden söküp atmak, nefes almak dahi zul, göğe bakıyorum, öyle derin ki, çıkamıyorum, suskunun içinde susamıyorum, kuşlar mı? radyo mu? neydi beni benden söken, eski bir pijamaydım, sökülsem, dökülsem, kime ne? varlığım dar eder, ya yokluğum? kuşlar uçar göğümden, salına salına, her şeyi unut, bunu unutma, göğe bak… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |