Yaşlısı bilgeydi, gençleri mert ti,
Ezan bayrak vatan, o bize dertti,
Din bayrak düşmanı, onlar namertti,
Bu kadar hainler, yoktu eskiden.

Ekmeği öperek, başa koyardık,
Allah’tan korkardık, hicab duyardık,
Midemizden önce, gözle doyardık,
Bu kadar aç gözlü, yoktu eskiden.

Beş on nüfus, aynı evde kalırdık,
Akrabaya dosta, gider gelirdik,
Gördüklerimize, selam verirdik,
Selamsız sabahsız, yoktu eskiden.

Misafirsiz sofra, çok az olurdu,
Paylaştıkça insan, huzur bulurdu,
Bazı zaman, yatıya da kalırdı,
Malı esirgeyen, yoktu eskiden.

Evler sobalıydı, doğal gaz yoktu,
Şartlar çok ağırdı, şikayet yoktu,
Darda kalanlara, yardımcı çoktu,
Dostuna sırt dönmek, yoktu eskiden.

Sevgi, saygı, edeb, kalmadı bitti,
İnsanın insana, saygısı yitti,
NURİ der insanlık, kayboldu gitti,
Bu kadar cehalet, yoktu eskiden.