GÜL OLDU BANA
Gündüz güneşimdin, gece yıldızım,
Gözden kaybolurken, hal oldu bana. Kısılmış seslerim, çıkmaz avazım, Ağlayan her gönül, dil oldu bana. Nerede bilemem, derdin ilacı, Henüz öldürmedi, beni bu acı, Her gece kurulan, bu darağacı, Dünyadan ukbaya, yol oldu bana. Senin sesin deyip, koştum her sese, Kaç masum takıldı, tunçtan kafese, Düşman ettin beni, şimdi herkese, Güvendiğim dostlar, el oldu bana. Öylesine masum, safi severken, Kaç kişi kandırdın, yolda giderken, Bakışların her gün, sitem ederken, Esen fırtınalar, yel oldu bana. Dünya hayatında, daldık uykuya, Neden sükut ettin, bakan namluya , Çölün ortasında, hasretken suya, Gördüğüm seraplar, göl oldu bana. Acziyete düştüm, aşkın yolunda, Bir zerre gibiyim, senin yanında, Akarken gözyaşım, aşkın uğrunda Çektiğim acılar, bal oldu bana. Cürmüm çoktur benim, affet ne olur, Gözümde ki, yaşlar, akmaz kaybolur, Hüzün yudumlarken, kalbim burkulur, Yağarken yağmurlar, sel oldu bana. Dertli kalemlerin, sevdasıyken sen, Gönlümde olmayan yabancıyken sen, Gördüğüm rüyanın, sancısıyken sen, Attığın dikenler, gül oldu bana. ...andelip... |
Gönlümde olmayan yabancıyken sen,
Gördüğüm rüyanın, sancısıyken sen,
Attığın dikenler, gül oldu bana.
Değerli hocam çok güzel bir şiir okuttunuz bize elinize sağlık kutluyorum emeğinizi saygılarımla