RÜZGARIN SESİ
Açılan sevgilinin penceresiydi
Daha güneş batmadan önce kapandı Rüzgarda savrulan aşkın perdesiydi Pencere kapalı, perde yalandı İsteklerim, heveslerin öncesiydi Ama şu deli gönlüm artık usandı Beni oyalayan rüzgarın sesiydi Neden ruhum bu garip sesle uyandı Bilmem ki; uyandığım yer neresiydi Rüzgarın sesine deli gönlüm kandı Bu sevgi; güzeli görme hevesiydi Aşk da bitti; gönül hayâle aldandı Soğuk, ıssız, karlı bir kış gecesiydi Sevenler sadece sevdiğine yandı Yolcuya bahane rüzgarın sesiydi Yolum sevgiliye ulaşacak sandı Kürşat AK |