Unutuldum
UNUTULDUM
Yalnız kaldın mı hiç bir başına Kimseler oturmaz yanına Allah ın bir kulu bile Uğramaz sokağına Dökerken gözyaşını Ellerin arasındaki başını Duvara vurarak anlarsın Yalnızlığın manasını Yıkıldı bütün benliğim Zamansız unutuldum Gözyaşı oldu gençliğim Akarken kurutuldum Bilir misin unutulmak nedir? Dişleri arasında zamanın Tadı aklında değildir Kalpten verilen bir selamın Bir karanlık gecedeyim Sorulmaz oldu hatırım Bitmemiş bir hecedeyim Yarım kaldı her satırım Terkedildin mi severken birini Paylaşan oldu mu dertlerini Yalvarsanda geridön geri Boş çevirir ellerini Unutuldum birden bire Yakın dostlar tarafından Fırlatıldım bir nehire Sevenlerin insafından Belki bende unuturum Zaman içinde kendimi Anılarla avuturum Tek dostum yüreğimi Unutuldum; Eski sayfalar arasında Bir gül yaprağı gibi Unutuldum İki mezar arasında Ölü toprağı gibi Hatıra gelmezcesine Unutuldum ölüm gibi ✒Emrah İslam Kurt 1998/ Şebinkarahisar |