TUTSAGIZ AYRILIGA
Gözlerin gözlerim den ağlıyor,
Elerin ellerim de titriyor, Ve kaderimiz, İnsafsızca bizi ayırıyor. Birden bir haykırasım geliyor, Yeter yarap yeter, Nedir bu çektiğim, Gün geçmiyor ki, Acı yaşamayım, Gün geçmiyor ki , Sevdaya esir düşmeyim. Paralanan yüreğimi, Söküp atasım geliyor, Sanki ihanetin öfkesindeyim, Dayanamıyorum , Derbederim, Bile bile kahır oluyorum, Ve bir tanem, Sevdiğim her şeyim, Küfürler yağdırıyorum , Kendi kaderime, Ve çaresizliğime, Ama nafile, Tutsağız ayrılığa, Çünkü sende bende, Gururumuzun esiri olduk, İkimiz den biri, Gururu bırakmalıyız, Ama ne zaman, Çünkü zamanı meçhul, Onun içindir ki , Tutsağız ayrılığa…. Mehmet Yıldırım |
Gururumuzun esiri olduk,
İkimiz den biri,
Gururu bırakmalıyız,
Ama ne zaman,
Çünkü zamanı meçhul,
Onun içindir ki ,
Tutsağız ayrılığa….
ya da ayrılık tutsak olmus tenlerimize kavusmaya izin vermiyor....