AŞIĞI GÖRDÜM
Bakışın güneşti, nur olup yağdı
Göz bebeklerin de, ışığı gördüm Sevda yağmuruydu, gönlüme yağdı Görünce mest olan, aşığı gördüm Sevda ateşin de, öyle bir yan ki O zaman anlarsın, beni inan ki Sevgi denizinde, boğuldum sanki Ben sende kendimi, maşuğu gördüm Sensiz geceleri, nasıl uyurdum Ben ki mutluluğu, hep aşka kurdum Ay oldun çevrende, semaha durdum Gönül kapısında, eşiği gördüm Şu gönül bahçemde, güller açarken Havaya, çevreye, koku saçarken Hemen her dizede, adın geçerken Bercestelerim de, koşuğu gördüm Nasıl sevdim nasıl, hele bir bilsen Kendimden geçerim, bakarak gülsen Pencere önüne, çıkmayınca sen Gün yirmi dört saat, keşiği gördüm Beni davet eder, bitimsiz aşka Seni sevdim amma, demedim keşke Her renk güzeldir de, gözlerin başka Gece gözlerinde, reşiği gördüm Bilmem aşık olmak, akla zarar mı Sevda dedikleri, dumansız nâr mı Lüzumsuz böylesi, Evren de var mı Yaktığın gönlüm de, pişiği gördüm Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ ETEK YAZILARI MAŞUK : Sevgili (erkek) KOŞUK : 1-Sevgi, doğa şiiri. şiir. 2-Hece ve durak yönünden denk, ve kendi başına bir bütün olan, söz dizisi, ölçülü uyaklı, söz biçimi BERCESTE : Türk halk şiirinde, en güzel dize yada dizeler KEŞİK : Nöbet, sıra ile yapılan iş REŞİK : Siyah NÂR : Aşk ateşi |
Kendimden geçerim, bakarak gülsen
Pencere önüne, çıkmayınca sen
Gün yirmi dört saat, keşiği gördüm
Çok güzel dizelerdi değerli dostum beğeniyle okudum dizelerinizi tebrikler selamlar saygılar