GARİBİN GARİBİ BİR MUAMMAben bu çağa çağlar çağlara, çarşaflar çarşaflara sarılmakta sarılmak değil, garibin garibiydi, her hangi bir ulaşım, ulaşım mıydı? elden ele geçirilen, bir umut ışığı mıydı yanan, ben o umut ışığında, bir gelecek bir düş, göremiyorum, gözlerimi yumup yumup açıyorum, kulaklarımı kapatıp kapatıp, açtım, aynı zamanda aynı koltuklarda, argonun argosu bir gençlik, bu yaşımda utandım, utandım, kız çocuğunun, o masum dudaklarından akan, argonun argosu tümcelerden, kulaklarımda bir sağırlık, içimin içinde bir ağıt, ne değerdi, ne değerliydi, kadın olmakta bir ayardı, en makbulü yirmi dört ayardı, kaplama altın değil, garibin garibi bir muamma, Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |