KAPIDA KULAĞIMne çok ne çok bekledim, bir tıkırtı, bir ses, bir soluk, bir can, gelmedin yüzünü sürmedin kapıma, kulağımdaki sesin kapımda, kapıyı çalacak, çaldı, diye diye dilimde, bir acı sürünür, sade dilim değil, tüm bedenim, ruhum, aklım, kapıya her koşuşum, hüsrana açılır sonrası ya sonrası, bir ben ben değilim, orada bıraktım, artık öğrendim, cana değmeyen can değilmiş, oysaki canımdan can vermiştim sana, ninnilere sarmıştım bedenini, koklaya koklaya büyüttüm, öpe seve yürüttüm, ben bir saksıda çiçek büyütmedim ki, dalında soldun, soldurdun yittin… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |