İşte Gidiyorum, Hoşça Kal!

Güneşin ilk ışıkları, Konya’nın tarihi sokaklarını aydınlatırken, Elif valizini kapının önüne koydu. İçinde bir hüzün vardı, ama aynı zamanda yeni bir başlangıcın heyecanı da.

“İşte gidiyorum, hoşça kal!” diye mırıldandı kendi kendine. Bu şehirde geçirdiği yıllar, yaşadığı anılar bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçti. İlk aşkı, ilk iş deneyimi, dostları… Hepsi burada kalacaktı. Ama Elif, hayallerinin peşinden gitmeye kararlıydı.

Tren istasyonuna vardığında, içindeki karışık duygular daha da yoğunlaştı. Bir yandan geçmişe veda ederken, diğer yandan geleceğe umutla bakıyordu. Tren yavaşça hareket etmeye başladığında, Elif derin bir nefes aldı ve pencereden dışarı bakarak, “Hoşça kal Konya, hoşça kal anılar,” dedi.

Yeni bir şehir, yeni bir hayat onu bekliyordu. Elif, kalbindeki hüzünle birlikte, umutlarını da yanına alarak yolculuğuna devam etti.

..
Ah o kahpe ayrılıklar olmasa,
Kalbimde bir yara, derin iz kalsa.
Sevdamız bitmezdi, günlerce sürerdi,
Her anım seninle, rüyalar gibiydi.

Gözlerin ufkumda, yıldızlar kadar,
Bir gülüşün yeter, dertleri siler.
Geceler huzurla, gündüzler neşeyle,
Bir sevda masalı, süsler her anı.

Ayrılık olmasa, yürek hep dolu,
Mutluluğun sesi, gelir doğrusu.
Birlikte yaşardık, gönül gönüle,
Ah o kahpe ayrılıklar olmasa.

Seninle geçen her an, cennet gibi,
Hayallerde yaşar, sonsuz sevgimiz.
Her bahar bir başka, açardı güller,
Ayrılık olmasa, can olurdu biz.

Yüreğimde senin, aşkınla dolu,
Her adımda bir iz, hatıralarda.
Sonsuz bir huzurla, süslenir dünya,
Ah o kahpe ayrılıklar olmasa.

Ellerin ellerimde, gözlerin gözümde,
Her anımda senin, kokunla mestim.
Birlikte kurardık, hayal dünyamızı,
Ayrılık olmasa, aşkımız destan.

Düşlerimde seninle, her gece uyurum,
Sabahları gülerek, açarım gözlerimi.
Kalbimde bir ateş, hiç sönmeyecek,
Ah o kahpe ayrılıklar olmasa.

Birlikte yaşardık, her anı dolu dolu,
Hayatın tüm zorluklarını aşardık biz.
Yüreğimizde bir sevda, sonsuz ve derin,
Ayrılık olmasa, mutluluğa ereriz.

Seninle bir ömür, geçerdi huzurla,
Her adımda sevgi, her anı masal.
Gözlerimizde bir ışık, hiç sönmezdi,
Ah o kahpe ayrılıklar olmasa.

*İnanç-sevgi-hasret-umut*

NOT: Bu şiiri ayrılık acısı çekenler için yazdım.