Nededn
Hiç değişmemiş “neden” diye soran sesin
İlk duyduğum andaki tonda, onca seneden sonra Yine yumuşak Yine sevecen Biraz dargın Biraz umutsuz Ve çaresiz Ya yüzün? Alnında zamanın acımasız çizgileri Gözlerinde uykusuz gecelerin izleri var mı? Değişti mi hislerin? Sevgin ? Duruyor mu ilk günkü gibi derinliklerinde kalbinin Leyla ile Mecnun,Kerem ile Aslı misali aşkın? “Neden” diye sorma Bilmiyorum Ayrılık tohumlarının nasıl ekildiğini Sevgi çiçeklerinin arasına Zamanın acımasızlığına, kaderin oyununa Dönüşü asla olmayan tek yönlü yola rağmen Bildiğim Seni ilk günkü kadar çok sevdiğimdir. Sen unutamadığım Sen vazgeçemediğim Sen yaban gülüm Sen gonca gülüm Şerbet diye içerim Gelirse senden ölüm Artık sorma “neden” diye Bilmiyorum |