ZAMAN DEĞERevler odalar odalarca yalnızlıklar her odaya sığdırılmış der top edilmiş kumaşlarca kimsesizlik her gün tezgahlarca mutluluk biçiyorum tan’a özeniyorum turunçtan çalıyorum göğe dalıyorum umut diyorum umut gök mavisi kesiyorum biçip biçip üst düzey mutluluk giyiyorum kanıyorum da düşlerin de boynuna inci mercan takıyorum gün umut yüklesin gece bulut mutluluğun kapısını açık bırakıyorum duvarlar ,dolaplar,kapılar üstüme üstüme geliyor yalnızlık bacadan horluyor sesim saklanıyor umut mavileri ile kaçıyor turunç tasta çürüyor yürek bedende soluyor yalnızlık odalarca yalnızlık katlanıyor katlanıyor apartmanlarca zamana yayılıyor değiyor can’a zaman zaman’a can Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |