NEYDİ Kİ BU YAŞkimin kimsesi var mıydı? gece ile gündüz gibi, soğukla sıcak gibi, hepsi bir yürek sesi, bir yaş işte bir bir daha, gökten zembille dökülüyor, alnına düşen de var, zehir zemberek ıslanan da, mesele buydu belkide, yağan yağmurun sesi, çiğerimde tencere tava çıslaması, cıs cıs sesi kulaklarımda, göğünde bir yangını var, böyle benim gibi, vara yoğa ağlıyor, ağladıkça bir soru aklıma geliyor, değer miydi seni yok sayanları var saymaya sonra neydi ki bu yaş sesinde kırılıyor … Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |