ÇOK YORGUNUM ÇOKinsan nefes almaktan ürker mi? bir konuşuk gelir kulaklara, yaşam ızdırap, nefes almak zul, eğriydi yol, düzeltmek imkansız, ya yüreğim işte orada tuğla fabrikası, harıl harıl çalışıyor, tuğlalarla fır dönüyor, ben artık dayanamıyorum, bazen bazenler gök gürültülü, bazı bazı da sağanak yağışlı, ya bir derme çatma oturuyorum, ya da ayaklanmış bacaklarımı izliyorum koşup koşup duruyorlar, ama neden ki gideceğim bir yer, göreceğim candan insanım yok ki nereye koşar bu bacaklar, can havliyle, çok yorgunum çok… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |