Bir an olur hatırlarım,
geçmişten anıları
O an kapanır bugünün ışıkları
Yarar geceyi ,aralar başka alemden kapı
öyle serer ki geçmişi, gözlerimin önüne
ne çare!
uyku tutmaz insanı.
Döner dururum ,
kapatırım gözümü, kovarım bu hülyayı.
Had bilmez ,hudut bilmez,
söker çıkarır en ufacık detayı.
Gece oldu mu baslar, bu acayip hâller.
Dakikalar akar, saatler geçer .
Kim bilir bu sancı ne zaman diner .
Her yer ıssızdır ,sesssiz ve karanlık.
Belirir zihnimde bambaşka bir aydınlık.
Öyle saçar ki ışığının her huzmesini.
Gizlemek mümkün olmaz ,geçmişin zerresini.
Bu karanlığın nurunda izledikçe mazimi
Kâh hüzün kaplar yüreğimi,
kâh vicdanımın sesi.
Ardından hakikat dayanır kapıma.
Varırım aniden mevcudiyetimin farkına.
Kimim ben, nerdeyim hem nasılım?
Yüzleşirim benligimle ,utanırım,kızarım kendime.
Suçlanırım birden bu duygular neden ,niye?
Farkında olsam da işledigim bu günahın.
Bırakmıyor yakamı ne simdi ne de yarın.
Bu kısır döngüde debelenirken ruhum,
Sonunda kendimi gerçeğime gömüyorum.