AY DÜŞER
AY DÜŞER
Kimsesiz bir çocuk bak Üsküdar’da Gecenin bir vakti, yalnız, üşüyor.. Takvimler asılı, dursun duvarda Kızkulesi, yarım bir ay düşüyor.. Aylardan habersiz şu insanlar da Çoğuna azıcık bir pay düşüyor. * Büyük san’at, zira San’atkâr büyük O’nu anlamayan kelpler üşüyor.. Taşınır kalplerde yüksünülmez yük Büyük yerden hayy O haylar düşüyor.. Bilen yorulmazmış; mukaddes o yük O yükten payıma aylar düşüyor. * Düşer aylar düşer, düşmek kaderi Ne kadarsa kader, kader üşüyor.. Kızkulesi şahit ilk günden beri Her gece denize aylar düşüyor.. İşte Üsküdar’da Halil’in Yeri Fotoğraftan kalan paylar düşüyor. Murat Kahraman Murâdî 13.07.2024/İst. (MEMLEKET) |