Gardiyan!
Al şu adamı buradan
Aptal aptal şiirler okuyor
Gözbebeklerini tavana asıp
Bir özlemi çekiyor sanki sigarasından
Bir şeyler biriktiyor gözbebeklerinde
Kılınç gibi çattığı kaşları
Gülümsemesi bile kan revan
Salak salak sözler ediyor
"Güneş varsa umut vardır"diyor
Çentikler atıyor tırnaklarıyla duvarlara

Al bunu gardiyan
Aklı başında birini ver
Sokrates kalkıp Neruda yatıyor
Derdi yoluymuş
Derdi yoldaşıymış
Derdi sırrı
Derdi sırdaşıymış
Derdi iyi tanımadığı bir arkadaşıymış manyağın

Götür bunu gardiyan
Ayarımda birini ver
Bir gün "Şu duvar gerçeklerle aramızdaki kendimize çok benziyor" demesin mi
Susmasam başka şeyler yumurtlardı pezevenk
Uyuduğunda bu hücre Cennet
Bir gün de "Hayat kendimizde volta atmaktır"dedi
Bu benim sözüm demedim
Laf lafı açar neme lazım
Uzar giderdi muhabbet