BÖYLE HALLERDEYİM BEN.
Yanar iken sönmüş Ağrı dağıyım,
Aslı’ya yanmışım küllerdeyim ben. Aras ırmağının suskun çağıyım, Susuz yüreklerle dillerdeyim ben. Asırlardır böyle hallerdeyim ben. Gönül yorgun, açmaz olmuş çiçekler, Gelirim diyenler güne gün ekler, Yüzün dönse, kabul olsa dilekler, Şahıma götüren yollardayım ben. Asırlardır böyle hallerdeyim ben. Kerbeladır mazlum kanı ekilen, Kızıl gül bahçesi alkan dökülen, Öksüz çocuk gibi boynu bükülen, Kan ile yeşeren güllerdeyim ben. Asırlardır böyle hallerdeyim ben. Habibim, lütfeyle göster cemalin, Yürekler yakarsın bilen yok halin? Gel hakkın adına alma vebalim, Gözlerinin rengi ballardayım ben. Asırlardır böyle hallerdeyim ben. Can evimi yıkar ölüm, ayrılık, Senden sanrı yanar dilim ayrılık, Güldürmedi kırdı belim ayrılık? Kadir, kıymet bilmez ellerdeyim ben, Asırlardır böyle hallerdeyim ben. Yokluğuna dayan deme ha sakın, Gönül kimi sevse can ona yakın, Seveni sevene verin bırakın, Sevgisiz yaşanmaz yıllardayım ben, Asırlardır böyle hallerdeyim ben. İnsanlar hilekâr, yüzsüzlük artmış, Güzel gözlerini gam, keder örtmüş, Emircan sen de yat, kara baht yatmış, Ellerim tutmayan yerlerdeyim ben, Asırlardır böyle hallerdeyim ben. 08.07.2024 Emir Şıktaş |
Saygılarımla.