YAPRAĞIN HİKAYESİ YA DA BENBir yaprak idim dalımda. Ağacım kurudu. Kurudum. Bir el koparıp aldı avucuna. Sevindim dedim kurtuldum. İki parmağının arasındaydım. Sonummuş ölümle yüz yüze, Kaldığımda anladım. Kum tanesi gibi ufalandım. Topraktan gelmiştim Toprağın oldum ************************************ Hiç sevilmedim hiç çocuklar, Gölgemde oynamadılar. Kuşlar tünemedi dallarıma. Mutsuz kıldılar beni Kurudum soldum saksısında, Ölü bir çiçekten kalmadı farkım. Tutunamadım hayata ÖLDÜM. ************************************* Tuğrul Ahmet Pekel |