saatlerin her geçişini yılların kül yığınına gömmek gibi
bir vakit ellerin tutmuşsa tutkuyla onun elini
çek elini gönlünü ondan
aşkla tut yüreğimi


benim ruhumda eskimeyen sana dair aşk saltanatı
kusursuz bir sadakatle seni hasretle beklerim
dol şu içime dol hiç bitmemecesine
ne gece ne gündüz bir farkı olmasın
ya da seninle batsın güneş
seninle oldukça hiç doğmasın
bırak şu zalimliği tutuşsun tenin tenimle
baksın ardımız sıra çekemeyenler
çatlasın kara kıskançlık perdeleri
bize ne

sorma!
suali olmaz bu bendeki aşk efsanesinin
yıkar en çetin duvarları hatta çelikten tel örgülerini
bırak çivi olsun tırnakların avuçlarımı kanatsın
gözlerin ateşin en âlasıyla gözlerimin ağır yaralarını yaksın

neylersin geçidi olmayan geri alınmaz ömürdeyim
hayli zaman beklerken seni
mümkünü kılınmaz haldeyim
kır, kopar şu çözülmez ilmeği hançer gibi yüreğinle kır
sevdamızın önünde erisin
her taş, her demir, her bakır