SENSİZLİĞİ DÜŞÜNÜCEK KADAR
Ne zaman sensizliği düşünsem yar
Tüm bedenimi titreten bir korku sarar İnsan oğluyuz hepimizin zaafı var Ölüm bile beni korkutmuyor yâr Sensizliği düşünecek kadar Ne güneşin batıdan doğuşu Ne insanlığın yok oluşu Ne bi deprem , ne bi sel yağmur veya kar Ne de evleri, ağaçlari uçuran fırtınalar Korkutmuyor hiç biri, sensizliği düşünücek kadar Ne kabirde gelicek sorular Ne vücudumu ilmek ilmek parçalayan yaralar Ne AZRAİL’in sesi, ne İsrafil’in Sur’a üflemesi Ne de ruhumun bu cani terketmesi Yer gök bile korkutmadi yâr, sensizliği düşünücek kadar.. "Mehmet karakurt" |