AsalKalbimde bir parmak izi İsli ve siyah Soluduğum gri bulutların kana pususu Lacivert bir düşün nefes verişi Boğum boğum zincirlenişi Duman zehirledi beni Ana yıkıldın(m) Ellerim titrek Parmaklarımda yanık izi Sanrısal bir mavide kara çalımlar Yeşilin su sancısından sızan sarı Şiir zehirledi beni Kaleme kanadın(m) Ayaklarımda iç bükülmeler Bir bağlacın b’ağlamaları Dizin dikişsiz bir y’arası Yolların d’ağ çarpımı Yollar zehirledi beni Aya bağladın(m) İki tırnak arasından kopuş Bir kalp sözünün dil susgusu Etten ayrılık sancısı Hükümsüz yağmurlarında yanık yüz Hüzün zehirledi beni Bana ağladın(m) Özleme tıkanmış gırtlak Sırtımda gümbürdeyen hasret yumruğu Yangınlara çisem külü Yağmurlara ateş çisili Uykulara yan yatan hisler Gece zehirledi beni G’öze kapandın(m) Üstüm başım sis uykusu Üstüm başım duman Kül zehirledi beni Kümüne damladın(m) Asal bir yalnızlık Başkasına bölünmeyen bir parçalanma Bütünden bitişin k’alımsız acısı Bir olanın ve benliğin varlığında Asıl bir yalınlığa kapanma Tekil sevdalar zehirledi beni Bana sustum Şiir d’ağladın(m) _beyhude |
duygular altında
özlem dolu sitemler içinde
anlam yüklü çok nefis bir şiirdi dost
kal esenlik içinde...