Evin temel taşı orta direği
Bir ömür çileyi çeker babalar
Durmadan çalışır rolü gereği
Her zora boynunu büker babalar.

Kar demez kış demez çalışır diri
Unutur kendini farketmez teri
Evladın yanında başkadır yeri
İşini düzene sokar babalar.

Korur gözetirler evi bucağı
Şefkat yatağıdır onun kucağı
Sayesinde tüter evin ocağı
Söndürmez ocağı yakar babalar.

İyiyi kötüden seçer ayırır
Evladını doğru yola çağırır
Alnının teriyle evi doyurur
Ambarı doldurur çakar babalar.

Evin reisidir baş kumandanı
Yuvasına karşı halim vicdanı
Gerektiği zaman alır cüzdanı
Evladı yoluna döker babalar.

Ömrünü tüketir evlat uğruna
Kucaklar şefkatle basar bağrına
Hazırlar onları güzel yarına
Merhamet tohumu eker babalar.

Yaş kemâle erer beli bükülür
Yüz hatları çizgi çizgi çekilir
Evladın andıkça yaşlar dökülür
Hasretle yollara bakar babalar.


Dost kalemlerden
Nurettin Gülbey 👏👏👏
An tamamdır artık,gitmesi gerek,
Yaşarken yemedi, ballı bir börek,
Evlat boya başa,bana ne gerek,
Oğul,kız der yaşı,akar babalar...