İNSANIM İNSAN
İNSANIM İNSAN
Balçıktan var oldum aleme daldım Hakkın secdegahı insanım insan Yaratanın görünen yüzü oldum Gönüller dergahı insanım insan. Yunus’la manadan manayı sezdim Arı gibi çiçekten balı süzdüm Bir leyla peşinde çöllerde gezdim Yar peşine düşen insanım insan. Rehber oldum kendime kitap yazdım Mucize üstüne mucize dizdim İyiyle kötülüğe mezar kazdım Barışı arayan insanım insan. Önceden sır oldum şimdi aşikar Şu gönlüme ne desem etmiyor kar Yoktan eyledim ben bu bedeni var Kudretiyle dolan insanım insan. Sahiyim gönül var ettim bedende Bildirdim beni bana aşkla demde Ömür verdim gezdirdim beni Hikmetiyle gezen insanım insan. |