BİR LOKMA NEFES
Şu küçük dünyaya bakınca içim sıkılıyor.
Geceleri, şehrin karanlık kalbinin Attığını yalnız ben mi duyuyorum? Yutkunamıyorum, boğazımda düğümler... Gündüzleri kör dolaşırken Geceleri ölmek miydi yaşamak? Anımsayamıyorum. Ağzımda bir kuru ekmek tadı... Yutkunamıyorum. Sığmıyor avucuma sessizliğim. Çığlığım göğsüme sığmıyor. Gördüklerimi hiçe sayıp, Göremediklerime inanmak istiyorum, Yutkunamıyorum. Parçalıyor avazım boğazımı. Sesim kısık, ellerim soğuk ve Ağzımda bir kan tadı var. Tarif edemediğim kadar kötü. Çaresiz bakışlarla süzerken Gökyüzünü yıldızlardan, Ay ışığı donakalıyor gözbebeklerimde. Yutkunamıyorum. |