Sürgün
Yan yana yürüdük uzun bir zaman sonra ilk defa
Aramızda kilometrelerce mesafe Sırtımızda acıtan yükler Yumruk misali dilimizde kelimeler Adımlarımızla konuştuk O iki adım öne geçti, ben bir adım geri Sonra ben bir adım öne geçtim O yetişmek için ileri Bir ara sustu adımlarımız Kırmızı ışıkta döndü birbirimize bakışlarımız Bir şeyler arar gibiydik Bir kıpırtı Bir his Ardından yeşile döndü ışıklar Hıza dayandı ayaklar Ve nihayet yolun sonunda verildi tutulan soluklar... Onbeş dakikalık bir sürgündeydik ikimiz de Yüreğimiz kelepçeli Dillerimiz paslı Onbeş dakikalık bir sürgün... Meral Dülger |