GÖZ KONUŞSA ÇIRPINIRDI KIRIK KANATLARIM
…
SİBEL KARAGÖZ GÖZ KONUŞSA ÇIRPINIRDI KIRIK KANATLARIM Gülüşünüz hiç bitmesin Gökte yıldız Sizde gülüş Bitmesin Bitmesin Demiş Ti Her gülüş bir mezar taşı bir ağıt Oysa Derinden içten bakın Bayım Göreceksiniz Ölen düşleri orada yatıyorlar Çizgili bir harita metot defteri Her biri bir kahkaha da gizlenmiş Duyduğunuz kahkaha değil Topraksız kürek sesleri Bazen sözcüğü yok sayarak Gözce konuşmak ister insan Bir yürekte saklanmak Sesi kısık bir tonla En sevdiğin ıra dolanmak Dil kıvrılır bükülür Sözcükler havada uçuşur Bir bakış tüm alfabeyi Dizlerinize indirir Kirpikler konuşur Bildiğin tüm diller yerle yeksan Gözce Okulu yok Lisanı yok Sessizce Usulca Kimsesizce Ve Kuru taştır yatağım Isıtmaz düşüncelerim Yağmura ne hacet Ruhum sırılsıklam... Hayaller... Gülümseyen gözler Uyur uyanık düşler Ah bir tanesi gerçek olsa Olsa Bayım Ümitle Kuş havalansa Göz konuşsa Çırpınırdı kırık kanatlarım Çırpınırdı... Siz duydunuz mu kanatsız Çırpınışlarımı... #yazıdükkanıkültürsanateğitimyazıları #sibelkaragöznisanyazıları #gözkonuşsaçırpınırdıkırıkkanatlarım #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |