Ağlamak istersin ağlayamazsın
Bir damla göz yaşı akıtamazsın
Yürekten yanarsın anlatmazsın
Sen bu anları hiç unutamazsın

ağlayamazsın ; kimbilir kaç acıya ağladı o yürek
kaç zaman gözyaşı döktü o sevda bakışlı gözler..
yanarsın ama anlatamazsın anlatsan da anlşamazlar zaten
yorulmuştur dil anlatmaktan içine gömülmüş sevdaları içine gömersin unutamazsın


Sen ki gerçeklerden kaçarsın
Ağlasan da gülerek bakarsın
Günü gelir kahkahalar atarsın
Sağa sola gülücükler saçarsın

ne insanlar değil mi hayatta içini parçalayan dağlayan acılar
ama yüzüne baksan dertsiz tasasız insanlar gibidir çoğu zaman gamsız bile denilir
bir söz vardır hayatta en çok gülen insanlar en çok acıyı yaşayanlar insanlardır die bu son dörtlüğünüz bana bu cümleyi hatırlattı

saygılar efendim....