Düş/düm ama Kalkarım.
Umutlu olmaya çalışıyorum hayata karşı .
Herşeye karşı ama. Bir yerden sonra sadece kendimi kandirdigimi söylüyor bir ses . Kork/umuyorum o sese bir gün tamamen kulak vereceğimden . Herşeyden umudumu kes/eceğimden . İçimde kalan az bir umutla yaşıyorum. İnsanın eksiğini uzak yere koymuşlar.. Sevginle umuduna kat beni Yarab. Çünkü sen örtmezsen hepimiz kusurluyuz. |