Halk edebiyatımız vurgun yedi
Amacım ne karanlıkta suları bulandırmak
Ne toplumsal yaraları dondurmak Ne de sözlerimi dolandırmak Doğru Zor bir ülkede yaşadığımız Çetin sularda dalgalarla boğuştuğumuz Geçim derdine düşüp çığlık çığlığa bağrıştığımız Bu yıllarda halk edebiyatımız durgun Şaheserler çıkaracak gönüller vurgun Ne halkımız kültürüne dargın Ne de şair ve yazarlarımız topluma angın Ülkemde dilin edebiyatın özünü oluşturan Köyler boşaldı Evler konaklar boş kaldı Şarkılar türküler dinleyen sokaklar aç kaldı Ne sokak başlarında sevgili bekleyen başlar Ne de saz çalıp türkü söyleyen gençler Viraneye dönmüş köyler boş kaldı Ne atlı düğün alayları Ne evlerde bakır bakır kalayları Ne de her yöreye ait halayları Ne üç etek ne kuşak dolaylayları Ne sevgililere türküler ne de maniler kaldı Ne de gençler kaldı ne de sevdaları kaldı Vurgun yedi vurgun yedi Halk edebiyatımız vurgun yedi Her önüne gelen bir şeyler dedi Çözemez bu durumu Gelse de ne hakim ne de kadı |