İlk nefes
Zaman aynı yaşta duran
Yaşlanan daima insan Evren sonsuz bir ruh gibi Zamana dostça davranan Doğunca insan var oldu Ölünce insan yok oldu Kendi halinde kainat Zaman hep olgun çağında Bulutlar niyetler gibi Beyaz, gri ve karadır Gelip geçerken yolunda İnsana insî anlatır İnsan zamanı sorgular Zaman Hayy ’dır, diri olan Her şeyin bir nedeni var Sabrı öğretendir zaman İnsanın kıyameti var Anneden doğunca kopan İlk nefes Sur ’a üflenir Bu ses ağlamadır inan. Cahit Fıkırkoca 22.06.2024, Ankara |