DUMANIM TÜTMEZ
Bir ceylan sekerek iner pınara,
Güzel sen gönlüme açarsın yara, Senden gelen derdi ırmağa döksem, Nice yiğit canlar yanarlar nara. Yanarım, yanarım dumanım tütmez, Bu sevgi kök salmış, burada bitmez. Andıkça yürekten ahlar yükselir, Gör hele başlara ne haller gelir, Ağlarsa gözleri incitir beni, O melül bakışlar sinemi delir. Huzursuz gözlerim geceyi yatmaz, Virane meskende baykuşta ötmez. Azat gönül olmuş çöller mecnunu, Hasta yüreğimde onun vurgunu, Herkes bir laf eder, yürekse başka, Sevenler oldular hayat yorgunu. Gündüzler geceyle barışsa yetmez, Yürek şu sevdayı başından atmaz. Elinde testisi suyu doldurur, Bu dert her gün biraz beni öldürür, Bir varsın, bir yoksun, benden kaçarsın, Ahu gözle bakar, beni kandırır. Sanırdım ki seven seveni satmaz, Sevgiden pay bulan asla unutmaz. Çok çabuk tükendi gözlerimde fer, Emircan ölümlü dünyada nefer, Azrail can ister, yürekte nazlar, Yalan dünya sana kalsın bu sefer. Sevgi baş tutarsa uyku uyutmaz, Belalı başım var, kimse sır tutmaz. 21.6.2024 Emir Şıktaş |