GEL DESEN DE; GELEMEM
GEL DESEN DE; GELEMEM
Boz kırının tozlarıyla kavruldum, Gül desen de; gülemem ki a canım... Rüzgâr vurdu dört bir yana savruldum, Gel desen de; gelemem ki a canım… * Genç yaşımda Kozaklı’yı terk ettim, (Nevşehir’i) Koştururken yorgunluğu fark ettim, Şu an için Ankara’ya park ettim; Gel desen de; gelemem ki a canım… * Dönen dünya döndürürken bizleri, Yeter deyip durduruyor dizleri, Mısralarım anacaktır sizleri; Gel desen de; gelemem ki a canım… * Zaman zaman içe sığmaz taşarım, Gönle biner Kaf Dağı’nı aşarım, Hıfz edenin kanununa şaşarım; Gel desen de; gelemem ki a canım… Hıfzı KARACA (T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi) |
selamlar ve saygılar