KARA FERACE

Anne....!
Kalbim kırık,
Gönlüm paramparça,
Gönlüm kırık,
Binbir parça,
Kamburun çıkmış, iki büklüm olmuşsun,
Eğilmiş,
Kırıklarımı mı topluyorsun Anne....!

Ağlama, ağlama,
Benim için ağlama Anne,
Kara yazım gibi,
Kara feracenin üstüne
Kara yaşmak bağlama Anne...!

Bilirim gözlerin mahsun,
Gözlerin ürkek,
Tıpkı bir ceylan gibi,
Yada tedirgin bir keklik,
Kaya başında....
Gözlerin hep dolu dolu,
Ağlayacağım,ağlayacağım....!
Dizlerin,
Dizlerin boş mu Anne...?

Ağlama, ağlama,
Benim için ağlama Anne,
Kara yazım gibi,
Kara feracenin üstüne,
Kara yaşmak bağlama Anne....!

Anne....
Bir gün gelirse ölüm pervasızca..
Demdebesiz, apansız, habersiz,
Ve yalnız ve yalnız ve yalnız giderim,
Güle oynaya, kaygısız.
Bilirsin kadere inanırım Anne.
Belki ağlayan da olmaz ardımdan...
Senden başka.
Zaten de istemem ağlamasını,
İnsanların....
Ve insanların olacaksa yüzünde kara,
Sadece gözlerinin karası olsun,
Kaderinin karası değil Anne.

Ağlama, ağlama,
Benim için ağlama Anne,
Kara yazım gibi,
Kara feracenin üstüne,
Kara yaşmak bağlama Anne....!

Belki gülmedim ağız dolusu,
Belki güldüremedim yakınımdakileri.
Belki mutluluk benden çok uzak oldu,
Fersah fersah.
Belki mutlu edemedim seni
Ve sevdiklerimi ...
Ah...! Çekmek düştü bana eyvah,
Çekmek düştü sayısız,
Eyvah....!
Ama çok sevdim sizi...
Belki deli oldum sizler için,
Hem de zır deli.

Ağlama, ağlama,
Benim için ağlama Anne,
Kara yazım gibi,
Kara feracenin üstüne
Kara yaşmak bağlama Anne....!

Muzaffer Boz
19.06.2024
Saat:05 10