Hüzün Mevsimi
Bir sevda türküsü söyler dalları,
Sayısız meyveler sunurlar bize. Rızıksız bırakmaz Allah kulları, Toprak ana olur can katar size. Bayırda açar mış Nergisle çiğdem, Ayvalar dalında sallanır durur. Dağların yemişi kuşburnu badem, Vişne nar ve kiraz allanır durur. Nehir kenarını sazlıklar bekler, Menekşe gül, lale selama durdu. Dağın eteğinde türlü çiçekler, Bağrında saklıyor kuş ile kurdu. Suyu tuzlu olsa nimeti farklı, Binbir cana kucak açar denizler. Derinde nadide inciler saklı, Türlü hazineler saçar denizler. Başı dumanlı dır sıra dağların, Uzanır gurbettir yolları bitmez. Yamaca yaslanmış üzüm bağların, Anlatmaya şiir türküler yetmez. Geceye nağmeler döküyor sazlar, Ay şavkı yakamoz vuruyor yüze. Dört mevsim içinde başkadır yazlar, Bak hüzün mevsimi demişler güze. Meryem Keskin 20.03.2024 |