LEYLAM
Sen gideli Leyla’m kolum kalkmıyor
Eşim dostum hiç yüzüme bakmıyor Saksıda yetiştirdiğim güller açmıyor Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom. Kurudu pınarlar sular akmıyor Ötmüyor bülbüller kuşlar uçmuyor Geliyor postacı da yüzüme bakmıyor Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom. Cevizin dibine oturdum kaldım Konuya komşuya haberin sordum Gözümü kapattı hayale daldım Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom. Mecnun oldum Leyla’m seni ararım Bedel verseler dağları delerim Yurdunu bilsem izini sürerim Sen gideli Leyla’m perişan oldum. Bilinmez ne tasam ne de kederim Seven sevdiğine de böyle eder mi? Bir hiç içinde insan gider mi? Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom. Sen gittin ya beni unuttun Genç yaşta ömrümü çürüttün Bilinmez dertlere düştüm Sen gideli Leyla’m kendimi unuttum. Dualarım kabul olur mu bilmem Son kez gelsen yüzünü görsem Düşkünüm bir su versen Şifa olur Leyla’m düzen tutmuyom. |