Çocuk olmak...
En güzel şey çocuk olmaktı...
Aptal olma şansımız vardı, Karnımız tok, yüreğimiz bakirdi... Hayat daha bir canavar değildi... En güzel şey çocuk olmaktı... Oyuncaklarımız, kahramanlarımız vardı, Dünyanın yükleri onların omuzlarında zannederdik... Günahımız, sevabımız yoktu... Bir tek kanatlarımız eksikti... En güzel şey çocuk olmaktı... Çamura bulandığımız zaman bile temizdik... Sonra süt içerken bıyık yapardık, Kendimizi büyük hissetmek için... Annemize gösterirdik, gülerdi... Çocuk olmak hayat defterimizin başı, En temiz olanıydı... En güzel sey çocuk olmaktı... Dertsiz tasasız yürürdük patika yollarda, Elimizi kolumuzu sallaya sallaya, Susam sokağı şarkılarıyla... Yolun sonunda koca koca binalar başlamış, Rüyamız bitmiş... Anneme koştum korkumdan, Zavallım göçüp gitmiş... |