Kılıçtan keskindir sessizliğin teni
Öyle bir vurur ki şahdamarına
Nabzında kendin atarsın
Karanlık bölünür şafak soyunur kendinden
Ölçer biçer her şeyi zaman
İçerken dipdiri memelerinden yalnızlığın
Seni tanıdığıma dair bir rivayet var sadece
Ve bir masal çok yaşlı
Tozlanmalıki görsün kalbim seni
Cellatlarımı ekip çorak avuçlarıma
Bir savaş biçtim bana yabancı
Bir yıldızın gözlerimdeki yansıması gibi hani
Ölmelisin diyen
İnan ölüm hayattan daha gri

Lepiska saçlı belalarım cinnet geçirtmeli sonra
Bitmeyen bir tablo olmalısın
Bittiğinde sen olmayan
Bittiğinde her şey bitecek gibi
Her şey susacak sanki
Sen susmalısın ben kendimi bu sessizliğe asmalıyım
Dört mevsim
Bahar aşırı makyajlı bir fahişe sadece
Narsist bir rakkase
Oysa şu dağın arkasındaki köyde bize yabancı
Şu nehrin karşısındaki şehir de
Bizde birbirimize
Kendimize de
Asayiş berkemal