Evlatlar gelmez oldu yüreğim kan ağlıyor
Gözyaşlarım hiç dinmez yaralarım sızlıyor
Huzurevinde olmak ciğerimi dağlıyor
Ömrümün son deminde ağlamaktan yoruldum

Ah yavrum yavrum yavrum
Neden böyle olduk yavrum
Bilmez misin bu dünyada
Eden buluyor ah yavrum

Bir kaç ağaç büyüttüm gölge etmedi bana
Çiçeğin hasretini çekerim yana yana
Attılar kızgın çöle ateş yapıştı cana
Ömür denen bu yolda dağlanmaktan yoruldum

          ☆ ☆ ☆ ☆ ☆

Ey dostlar,
Mekan huzurevi zindanı.
Bu zindan!
Yalnızlığa mahkum edilenlerin zindanıdır...
Geceleri sabahsız, bayramları ise evlatsızdır.
Söyleyin hayırsızlara
Sağlığımda beni sormayanlar
Öldükten sonra da ağlayıp sızlamasınlar.
Mezar taşımı,
Som altından da yapsalar faydasız
Çünkü ben...
Çünkü ben bu dünyadan, gözü açık
Yüreği yanııııık gidiyorummmm...