Her gecenin bir sabahı vardır ya
Ömrümüz bin bir gece anlamını yitirmiş saatler

Kimi uyur kimi uykusuz
Uykusuz geçen gecelerin sebebi bir sensizlik birden çokda çaresizlik var
Karanlık odada ay gibi parlak güzün komidindeki o fotoğrafda anlamını bilen tek ben

Son aşk mı son nefes mi
Son gün mü son güneş mi anlamlı hepsi geçti
Pencerenin arasından esen soğuk rüzgar yüreğimi üşütüyor bu yürek senin mi...

Penceremin önündeki telgraf telleri üstünde titreyen kuşlar
Suskun kuşlar hepsi garip anlamsız bekleyişler bana tanıdık

Aklımda sen gözümün önünde hep gamzeli gülüşünü cebimde unutamadım o fotoğrafın


Neden bilmem ama ne zaman bir tren görsem ayrılıklar gelir aklıma kavuşmalar yokmuş gibi 
belki de son vedayı bir tren garında yaptığımız için

Sahi soruyorum size yolları ayırır insanları düşüncelerimi isteklerimi beklentilerimi yoksa kendimize koyduğumuz menfaat
sınırlarımızmı

Hani demiştin zamanla sevgi biter saygı kalır yanımıza kalan tek kare fotoğraf
Uzakmı durmam gerekirdi sana
Yoksa yasakmıydın sen bana

Her şey geçici her ışık sönmeye mahküm her saat bitmeye
Her yol tükenmeyen


Bencil ol
Anı yaşa
Önce kendini seve demiştin bana
Çaresizim
Çaresizim çarem senin benim

Özkan Değirmenci
08.06.2024