Bir Nefes
Gölgelerin içinden geçerken ruhum,
Zamanın kuyularına düşer adım. Bir ezgi arar gibiyim sessizlikte, Kelimeler sızar geceye, usulca. Kırık aynalarda yansır hayallerim, Renkler uçuşur, dağılan bir bulut gibi. Ellerim boşlukta gezinirken ağır, Anılarla dolup taşar gözlerim. Düşlerim dallara tutunur rüzgarda, Her yaprak bir umut gizler Bir yıldız kayarken geceye doğru, Düşüncelerim uzaklara savrulur. Zaman, bir okyanus gibi sonsuz, Dalgalarında yüzer ruhum. Her Med cezir bir öykü fısıldar, Ben ise sessizce dinlerim. Bir gün belki, anlam bulur her şey, Bu soyut düşünceler, bu düşsel yolculuk. Belki de yalnızca bir rüya, Yüreğin derinliklerinde kaybolan. Ama şimdi, yalnızca gece ve ben varız, Soyut bir şiirin içinde erirken. Zamanın dışında, mekanın ötesinde, Bir an, bir nefes, bir düş. |
Gölgelerin içinden geçen ruh
Zamanın kuyularına düşen ad ( ad; isim olarak da düşünülebilir, adım; adımlarım gibi de )
Düşlerin dallara tutunması
Med cezirin öykü fısıldaması
selamlar sana ve bebelere...