MANTIKAt mantığını bir kenara.! Bırak, orda kalsın... Hiç arkana bile bakma. Su gibi, nefes gibi bir gerçeği yaşayalım doyasıya... Haksızlık etme yüreğine...! Yık duvarlarını, sıyrıl, Bu sen olmayan senden! At mantığını bir kenara.! Bırak, orda kalsın... Mutlu uyan artık dünyaya.. Görmüyor musun? Çırpınan bir yürek var karşında. N’olur, artık telaşa kapılma... Sal kendini, yaşanacak an’ların kollarına.. izin ver artık bana.... At mantığını bir kenara.! Bırak, orda kalsın... Aslolan tat işte burda, Niye arıyorsun uzaklarda.? Huzur bulacaksın, biliyorsun aslında! ve daha niceleri... Söyleyemediklerim, çınlıyor şu an kulağında... imkansızlık ise; Kimin umrunda!!! Duymuyor musun? Sesim, gelmiyor mu oraya? Öyleyse, hiç arkana bile bakma! Seni yaşatacak bu yürek, her an’ında. Bunu sakın unutma!!! Ne kadar senin Mantığına uymasa da.! |
Haydi bir tas bala bir damla zehir katıp içelim... der gibi şiir
Bir damla zehir bir tas balı tamamiyle zehir etmez mi...
Mantık atıldığı zaman anlık mutluluklar için zehir damlatılmış bir tas bal içmeye değer mi sizce...
Ben değmez diyorum... Değil mi ki anlar anları kovalasa...
Saygımla