UNUTULMUŞ BİR SERÇEbir günü bir güne y’amalarken, bir güneşin elinden, alıp, bir ayın kucağına, bırakırken, bir yudumda konuştu, sese renk verdi, renge pembesi yeni doğmuş, bir gonca iliştirdi, deste deste, bir cümle koktu, ben seni, gönlümde ki serçeyi, unutur muyum, sen hiç unutulursun, ya da kurutulursun, herhangi bir romanın, sararmış yapraklarından, bir sıcak sohbetin dilinden, fersah fersah dökülürsün, elimde, dilimde, sürmeli gözümde, büyüdü eski bir kitap, sayfaları çevirdikçe, unutulmuş bir serçe, hele de arası küskün bir al gülde, içim içime, değmez gözüm sözüne… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |