Ölüme yakınlığım....
"Ahmet Arif "
Kaç prangalar eskitti sevdiği kadın için bilmem "ama" Ben kaç yıllar eskitim ( ben bilirim sana) Hasretin dolandıkça bağrıma Kaç nefesimi kurban ettim ben bilirim yollarında Vakit yarıladıkça akşamı Unututamiyorum işte seni gözlerimin karası Ne gönlüme düşen aşk dalgasını Ne sen baharımı Ne,yokluğunda yüreğimde ölen kelebeğin sarısını Ne, seni özlerken saçlarıma düşen ilk akları Nede;seninle yaşadığım "eflatun" hazları Şimdi, Sensiz dolanıyor ayaklarım "Ankara "sokaklarını Kabullenmeye çalışıyor canım acısını Kabullenmeye çalışıyor kalbim Ah....!! Kendine tabii olanı Benim bu halim,ki (çoktan haketmiş acınmayı ) Ne sen anladın mecnun hallerimi Ne bir başkaları (ait olduğum sendin) Göremedin,bilemedin zavallılığımı Dışarı ayaz,paltomun yakaları yağmur suyu damlasi Gözlerimden akanlar ıslatıyor ayaklarımı Kim sayar bilmem artık bu adımlarımı Hangi omza dayarım bilmem hasta başımı Ah benim dünyadan uzaklığım Ölüme yakınlığım ____ LESKÜY NARUT |