BABAM...

Nasıl bir özlemdir ki yaktı gönül telimi
Ne olur küsme bana yüzüme bir bak babam
Hep koşarım ardından uzatırım elimi
Kısa rüyalarımda elimden bir tut babam

Yokluğunda kaybolup gözlerim dolduğunda
Yaprak gibi bedenim sararıp solduğunda
Eşref saati derler gününde olduğunda
Kısa rüyalarımda sacımı okşa babam

Zahmet buyurma babam özleminle koşarım
Gaipten ses ver hele sel olup ta coşarım
Hasretinde imtihan elbet ben de yaşarım
Kısa rüyalarımda beni bir kez öp babam

Eyvahlar olsun bana bilemedim yerini
Gölgenden başka yerde bulamadım serini
Olsaydın da yanımda koklasaydım terini
Kısa rüyalarımda sarmala beni babam

Çınarda da ömür var dile gelse erkendir
Azrail’in gelişi nefsimize erkendir
İsterim ki hiç gitme vakit daha erkendir
Kısa rüyalarımda dönme sırtını babam

Hasret bana sırrındır kimselere yaymadım
Bu külfeti ömrümce taşımaktan caymadım
Görmeyeli özledim kaç gün oldu saymadım
Kısa rüyalarımda doymadım sana babam

Hasretinden küllenen yüreğimi dağlatma
Sûkuttadır bu yetim sözlerimi çağlatma
Soldurma bu yüzümü karaları bağlatma
Kısa rüyalarımda ağlatma beni babam

BUKET BAYDAN
04,07,2009-SİVAS