bir gün bir grup girdi Mor Peçete meyhanesinden içeri
türküler istediler, güzel içtiler
ışıkları azaltıp şiirler söylediler
kim söyledi bilmem ama şiir söylemem için beni sahneye davet ettiler
ve lütfen bu zamana kadar hiç yazmadığınız
şu anda içinizden gelen birşeyler olsun dediler

o an aklıma sen düştün kadın

bir kadın var dı dedim, bir kadın vardı
saçları dalgalanırdı girdiğinde Mor Peçete meyhanesinin
boyasız kilidi bozuk kapısından içeri
yüreğim titrerdi
her zamanki masasına oturur, bir duble rakı söyler
ağır ağır içer
sonra sessizce kalkıp giderdi
en son ben terk ederdim Mor Peçete meyhanesini
dışarı çıktığımda onun aşkıyla ıslanmak için
yağmur yağmasını dilerdim Temmuz ayında
yağmazdı ki, aslında Mor Peçete meyhanesi hiç olmadı ki

bir gün bir grup girdi Mor Peçete meyhanesinden içeri
türküler istediler, güzel içtiler
ışıkları azaltıp şiirler söylediler
beni sahneye davet edip, rica etsek şiirinizin devamını getirir misiniz dediler

yeniden aklıma sen düştün kadın

bir kadın vardı dedim bir kadın vardı
günler geçti, aylar geçti girmedi meyhaneden içeri
yıllar sonra beyazlaşmış saçlarıyla girdiğinde
Mor Peçete meyhanesinin hala boyasız, hala kilidi bozuk kapısından içeri
ilk kez bana baktı, o anda geçte olsa bir aşkın meşalesini yaktı
birleşmişti yüreğimiz, ayrılmıyordu ellerimiz
mutluyduk
derken hastalığı çıktı ortaya, ah kadın
beni bir gece Mor Peçete meyhanesinin kapısı önünde yalnız bıraktın
sevdiğin türküyle yolcu ettik seni
ve ben senin mezarına bir kaç kürek toprak attım
özledim seni kadın

bir gün bir grup girdi Mor Peçete meyhanesinden içeri
türküler istediler, güzel içtiler
ışıkları azaltıp, son kez şiirler söylediler
beni sahneye davet edip, şiirinizi bitirip bize emanet eder misiniz dediler
onların gözlerindeki parıltı, yüreklerindeki ateş bende kalmamıştı ki
Mor Peçete Meyhanesine saçları dalgalanan bir kadın hiç gelmemişti ki
zaten Mor Peçete meyhanesinin
boyasız kilidi bozuk kapısı yoktu ki
aslında Mor Peçete meyhanesi
hiç olmadı ki
yinede seni özledim kadın

ümit atayman