Ölüm,bile olsa küstüm
Sana hasret olan yollar,a
Artık ayağımı basmıyorum Küstüm O beklediğim çoçuk park,a Artık gitmiyorum Yağan yağmurlara Sırtımı döndüm Sen gittiğin gün Yağmurlar dövdü beni Küstürdü geceler kendini bana Uyku tutmaz gözlerim Sırtım da bir ağır yük Yüreğime küstüm Her çiçeğin rengi var kokusu var Onlar,a bile küstüm Hayat artık acı sensiz Yanlızlığama küstüm Kederimde boş,a giden zaman,a değil Gizemli hayatıma Sahte olan İnsanlar İnsanlar,a küstüm Aynalara aynadaki yüzlere Binbir Çeşit maskeler Çıkar uğruna Dönen insanlara Ağır geliyor beklemek Ha geldi gelecek demek Bu bilip de Gelmeyen Ölüm,bile olsa küstüm |