ASİYE'M
Asiye’m benim küçük kahve cezvesi
Başında var allı morlu yazması Burnunda duruyor gümüş hızması Asiye’min iki yanda gamzesi. Evlerinin önü tahta köprüdür Sular çarpar kayalara köpürür Benim sevdam nakış nakış dokunur Asiye’min derdi beni bitirir. Şu dağlarda çiçeklerin özü var Önü sıra meler gezer kuzular Asiye’m küçük gül benizli yüzü var Asiye’me ben adadım kuzular. Ellerinin allı morlu kınası Daha küçük yedi köyün sunası Sürmelenmiş kaşlarının karası Ben olayım Asiye’nin yuvası. Asiye’m gelir bağların başından Derilmiş de çıkmış güller içinden İpekler dökülür sırma saçından Geçme yârim kötülerin içinden Asiye’m geçme kötülerin içinden... |